HUZUR SENİNLE VAR

Huzur seninle var ..
Huzur denildiği zaman sanki ilk aklimiza gelen yeşil bir ormanın içinde ahşap evin olduğu derenin su akıtıp rahat nefes alınan yer olarak tabir edilir. Çoğu zaman huzuru sizlere anlatmak zor olur çünkü huzur bazen bir kuş sesinde bazen esen ruzgarda bazense sevdiğinin seninde huzuru bulursun..

Bazen diyorum kendime mutluluk insanın icindeyse huzur da insanın sevdiklerindedir.
Zamanında bir dostum vardı. Ve surekli huzurumu getirecek insanı nasip et bana derdi ben çok takilmazdim bu sözüne ya jsteyecek başka şeyin yok mu ? derdim.

Var varda gel gör ki huzuru veren pek olmaz derdi. Yine böyle aylardan Eylül rüzgar var ve hafiften bir yağmur yağıyor yağmurdan kaçan kişilere barınak olan o çardak gönüller birleşecek ya bahane yağmur oluversin 🙂
Sevdalandi o guzelim yüreğe yemesi içmesi kesildi aklında fikrinde tek kişi her yağmur yağınca kokusunu alırım diye dışarı koşan arkadaşım..

Ne kadar saf bir sevgi temiz piril pırıl mukemmel bir sevgi kimine göre huzurdur sevgi ilk aşkı başlamıştı dostumun böyle belki inanmazsınız ama huzur bulduğu aşkı ile evlendi şuan da onun huzuruna imrenerek bakiyorum . Hani ilk günkü gibi derler ya aynen öyle işte ..
İlk gün o yagmurda aldığı kokuda uyumak uyanmak huzruna huzur katıyor bir de dillerinde bir şiir

Ey benim hüznümu huzura kavuşturan yar..
Sensiz nasılda huzursuzmus bu yurek!
Nasılda sessizmis yüreğimdeki kus yuvaları..
Şimdi ise en büyük mutluluktur huzurum .

Saygılarımla …